Είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά, σήμερα, στις εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης των θυμάτων των της σφαγής της Χίου, να σας έχουμε μαζί σας, πλέον φέροντας και την ιδιότητα του Επίτιμου Δημότη της Χίου.....
Σήμερα, ως Χιώτες αλλά και ως Έλληνες αποδίδουμε έναν ελάχιστο αλλά αναγκαίο φόρο τιμής σε εκείνους που κλήθηκαν από την Ιστορία να πληρώσουν το κόστος για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, ακόμα κι αν χρειάστηκε σχεδόν ένας ακόμα αιώνας για να ανθίσει και στο νησί μας ο καρπός της λευτεριάς.
Ξέρετε, από μικρό παιδί, παρά τη φρίκη που μου προκαλούσαν, προσπαθούσα πάντοτε να φτιάξω με τη φαντασία μου τις εικόνες της σφαγής, να κατανοήσω τι ακριβώς συνέβη. Πώς γίνεται να ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού και να ξεκληρίζουν την οικογένεια σου επειδή θέλησες να πάψεις να είσαι σκλάβος; Οδηγός μου φυσικά ήταν πάντα ο σπουδαίος πίνακας του Ντελακρουά και το ποίημα του Ουγκώ, αλλά μου ήταν πάντα δύσκολο να συλλάβω ότι κάποτε στο νησί που γεννήθηκα και μεγάλωσα, ολόκληρες γειτονιές, ολόκληρα χωριά πήραν φωτιά και πνίγηκαν στο αίμα, μόνο και μόνο γιατί τόλμησαν να διεκδικήσουν ή έστω να ψελλίσουν, εκείνο που αποτελεί ύψιστο δικαίωμα του ανθρώπου: την ελευθερία.
Η θυσία των Χιωτών λειτούργησε καταλυτικά στο να γίνει γνωστός σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη ο φρικτός τρόπος με τον οποίο μια πανίσχυρη αυτοκρατορία αντέδρασε στον σπουδαίο αγώνα των Ελλήνων για την ανεξαρτησία, για να έρθει η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κωνσταντίνο Κανάρη να δείξει ότι τίποτα δεν μπορεί να αποτρέψει αυτό τον περήφανο λαό από το να αγωνιστεί για την ανεξαρτησία.
Μιλώντας μέσα στο Αργέντικο, θα αποτελούσε βαρειά ιστορική παράλειψη να μην αποδώσω τον πρέποντα φόρο τιμής και σε εκείνους τους Χιώτες που αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη Ελλάδα πριν ξεκινήσει η Επανάσταση. Ένας από αυτούς ήταν ο εγκατεστημένος στη Βιέννη έμπορος Ευστράτιος Αργέντης, σύντροφος και θερμός υποστηρικτής του Ρήγα Φεραίου όπως και ο έμπορος και λόγιος Αντώνιος Κορωνιός. Και οι δύο αυτοί Χιώτες στραγγαλίσθηκαν μαζί με τον Ρήγα και τους υπόλοιπους συντρόφους του, εκείνο το βράδυ του 1798 στο Βελιγράδι, στον πύργο Νεμπόισα, υπηρετώντας το όραμα του ελεύθερου Γένους.
Συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις γίνονται παραλληλισμοί με σημερινά προβλήματα και αναζητείται η εξαγωγή ωφέλιμων συμπερασμάτων. Εγώ σήμερα σας καλώ να μην αγγίξουμε βέβηλα αυτούς τους νεκρούς που θυσιάστηκαν με φρικαστικό τρόπο γύρω μας, που σφάχτηκαν, κάηκαν, ανασκολωπίστηκαν, κρεμάστηκαν σε αυτά τα δέντρα που μας περιτριγυρίζουν σήμερα. Να μην αγγίξουμε αυτούς που σύρθηκαν σκλάβοι για όλη τους τη ζωή ή αυτούς που προσέφυγαν κυριολεκτικά με την ψυχή στο στόμα σε άλλες πατρίδες για να συνεχίσουν (με τι κουράγιο αλήθεια!) μια ζωή τόσο βάναυσα τραυματισμένη! Να σταθούμε μόνο με φρίκη και δέος μπροστά στις δεκάδες χιλιάδες αυτές ζωές. Να τους τιμήσουμε με τη σιωπή που πρέπει σε αυτή τη στιγμή και να την αφήσουμε να μιλήσει εσωτερικά στον καθένα η ψυχή μας, ως Χιώτες, ως Έλληνες, ως άνθρωποι. Κατά την εκάστου ιδίαν χρεία...
Κύριε Πρόεδρε, η δική σας παρουσία σήμερα εδώ, του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα της ελεύθερης και δημοκρατικής Ελλάδας, επισφραγίζει και τονίζει την ενσωμάτωση της θυσίας των Χιωτών στην ιστορική μνήμη του Έθνους. Αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ευαισθησία σας για το νησί μας, σας καλώ να στηρίξετε το αίτημα της Χιακής κοινωνίας για την ανάγκη απόδοσης τιμής στη Σφαγή της Χίου με τρόπο θεσμικά ανάλογο με εκείνων των άλλων σπουδαίων ιστορικών επετείων, όπως για παράδειγμα οι ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης για την ηρωϊκή Έξοδο του Μεσολογγίου.
Σας ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκριση στην πρόσκλησή μας και την παρουσία σας σήμερα εδώ και καλώ την Εξοχότητά σας, αναγνωρίζοντας τις απαιτητικές υποχρεώσεις σας, να παραστεί διαχρονικά στο εξής σε αυτή την ιστορική ημέρα μνήμης.
Ο Θεός ας αναπαύσει τις ψυχές των χαμένων πατέρων και μητέρων μας και ας κρατήσει ο λαός μας Αιώνια τη Μνήμη τους.
πηγή:www.alithia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου